Szczegóły

Zuzanna Andrzejewska

   Zuzanna Andrzejewska z domu Nejbert urodziła się w 17 marca 1929 roku we Włodzimierzu Wołyńskim na Wołyniu. Po zakończeniu II wojny światowej opuściła ZSRR. W roku 1950 ukończyła Liceum Pedagogiczne w Zamościu oraz 6-miesięczny kurs dla kandydatów na nauczycieli języka rosyjskiego, a w 1966 r. Studium Nauczycielskie – kierunek filologia rosyjska.

   Pracę pedagogiczną rozpoczęła 1 września 1950 r. w Technikum Administracyjno-Gospodarczym w Radzyniu Podlaskim. W roku szkolnym 1951/1952 pracowała w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym w Radzyniu Podlaskim. Następnie została przeniesiona do pracy w Technikum Finansowym w Ostrowi Mazowieckiej. 15 marca 1954 r. wróciła do Radzynia Podlaskiego i w latach 1954 – 1991 została zatrudniona na stanowisku nauczycielki języka rosyjskiego w Szkole Podstawowej nr 1 w Radzyniu Podlaskim. W tym samym czasie pracowała też w Zasadniczej Szkole Zawodowej PKS (1967 r. – 1972 r.), w Technikum Mechanicznym w Radzyniu Podlaskim i Zasadniczej Szkole Zawodowej (1972 r. - 1973 r.).
   Pani Zuzanna Andrzejewska brała aktywny udział w pracy zespołu samokształceniowego nauczycieli, uczestniczyła w Lubelskim Eksperymencie Pedagogicznym. Była opiekunką pracowni języka rosyjskiego. Prowadziła kółko języka rosyjskiego. Osiągała bardzo dobre wyniki w pracy dydaktyczno-wychowawczej. Uczniowie pod jej kierunkiem startowali w konkursach i olimpiadach z języka rosyjskiego osiągając wysokie wyniki w powiecie i województwie.
   Ponadto prowadziła drużynę harcerską, była wychowawczynią na półkoloniach. Dzięki  pomocy i wstawiennictwu pani Zuzanny w 1986 roku Szczep Harcerski „Więź” zorganizował trzytygodniowy obóz pod namiotami nad Jeziorem Białym koło Augustowa dla ok. 100 harcerzy. Obozy tego typu organizowaliśmy przez kolejnych 10 lat.
   Za wybitna pracę pedagogiczną pani Zuzanna Andrzejewska otrzymała w 1973 r. nagrodę stopnia drugiego Ministra Oświaty i Wychowania oraz w 1979 roku Złoty Krzyż Zasługi.
   Pani Zuzanna Andrzejewska zmarła 29 marca 2016 roku, została pochowana na cmentarzu komunalnym w Radzyniu Podlaskim.
   Jest wspominana jako pedagog bardzo ciepły, pomocny i ogromnie życzliwy. Popularnie zwana „Bukwą”, z pasją opowiadała o Rosji i Rosjanach. Była lubiana i ceniona przez uczniów i nauczycieli – zwłaszcza młodsze ich pokolenie, które mogło czerpać z Jej bogatego doświadczenia oraz imponującej wiedzy.

Teresa Łukaszczuk

   

Facebook  

   

Gościmy  

Odwiedza nas 7 gości oraz 0 użytkowników.

   
   
© Szkoła Podstawowa nr 1 w Radzyniu Podlaskim 2012